ฝึกนิสัยการกินสำหรับเด็ก
เมื่อเวลาผ่านไป เด็กๆก็จะโตขึ้น และความอยากอาหารก็จะโตตามตัวเช่นกัน ดังนั้น การเลือกประเภทอาหารที่ถูกต้องให้รับประทานเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพัฒนาการของเด็ก. พูดได้ว่า ไม่มีคำว่าสายสำหรับการสอนลูกของคุณให้รู้จักวิธีการเลือกอาหารที่จะกินจากจำนวนมากมาย และเลือกกินในสิ่งที่ส่งผลดีต่อร่างกายของพวกเขา
ผลกระทบจากโรคพฤติกรรมการกินผิดปกติ
วัยรุ่นที่มีโรคพฤติกรรมการกินผิดปกติ, โรคคลั่งผอม ,โรคกลัวอ้วน หรืออาการกินไม่หยุด คือการเผชิญหน้าอย่างยิ่งใหญ่กับความเครียด เพราะการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ และร่างกาย เช่นเดียวกับความกดดันจากโรงเรียนและชีวิต
โรคเหล่านี้สามารถนำไปสู่การสูญเสียกล้ามเนื้อ, อ่อนแรง, โรคหัวใจ และอีกหลายอย่าง นี่คือสาเหตุที่คุณต้องตั้งเป้าหมายเพื่อส่งเสริมลูกของคุณเพื่อความนับถือในตัวเองและความเชื่อมั่นที่ดีต่อสุขภาพ. สอนลูกของคุณเกี่ยวกับองค์ความรู้เรื่องระดับโภชนาการของประเภทของอาหารที่มีอยู่มากมาย
รายชื่อของอาหารที่ส่งผลเสียต่อสุขภาพ
แนะนำให้ลูกคุณลดการกินอาหารพวกนี้ลง
- เครื่องดื่มที่ไม่มีแอลกอฮอล, น้ำผลไม้ หรือ เครื่องดื่มที่มีสารให้ความหวาน
- เครื่องดื่มชูกำลัง และธัญพืชอัดแท่งที่มีส่วนผสมของคาเฟอีนสูง
- ขนมอบ, เค้ก และโดนัท
- ขนมกรุบกรอบ, ตัวอย่างเช่น แผ่นมันฝรั่งทอด หรือขนมคบเคี้ยวอื่นๆ
- ขนมปังกรอบ, ขนมปัง หรือ ข้าวเกรียบที่ทำจากแป้งขัดสี
- ซุปกระป๋อง, บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป หรืออาหารกึ่งสำเร็จรูป
รายชื่อของอาหารที่ส่งผลดีต่อสุขภาพ
ช่วยให้สร้างนิสัยการเลือกอาหารที่มีประโยชน์ลูกของคุณ
- น้ำเปล่า
- น้ำผลไม้ทำเองโดยไม่ใส่สารให้ความหวาน หรือเติมน้ำตาย
- อาหารให้กากใยสูง (เช่น ธัญพืช, พืชตระกูลถั่ว, ผลไม้, ผัก)
- อาหารว่าง (เช่น ผลไม้ หรือ ผัก)
- ซีเรียลธัญพืชที่ใส่น้ำตาลเล็กน้อย หรือไม่ใส่เลย
- ผลิตภัณฑ์ที่จากธัญพืช
- ซุปทำเอง, ใส่น้ำตาล หรือเกลือ ให้น้อยลง
- เส้นก๋วยเตี๋ยวธัญพืช
รักษาให้สมดุล
จำเอาไว้ว่า จะไม่เกิดไม่มีผลร้ายโดยการกินอาหารไม่ดีเป็นบางครั้งคราว อย่าสร้างนิสัยโดยการดุลูกทุกครั้งที่เขากินอาหารไม่มีประโยชน์, มันสามารถนำไปสู่โรคพฤติกรรมการกินผิดปกติอย่างอื่นได้
ในทางกลับกัน ควรสอนให้ลูกนั้นคอยชั่งน้ำหนักดู และทำตาม 2 องค์ประกอบนี้ – ความสมดุล, ปริมาณที่พอเหมาะ และ ความหลากหลาย สิ่งเหล่านี้สามารถเรียกสั้นๆได้ว่า บีเอ็มวี (BMV) ที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของอาหารจากความหลากหลายของกลุ่มอาหาร (ตัวอย่างเช่น คาร์โบไฮเดรต, วิตามิน, แร่ธาตุ, โปรตีน และไขมัน) ในความพอดีและความสมดุลของปริมาณ. มื้ออาหารควรจะแบ่งให้ครบ 1 วัน การงดอาหารมื้อใดมื้อหนึ่ง หรือกินมากเกินไป จะส่งผลเสียต่อร่างกาย
ทำให้แน่ใจว่าเลือกอาหารในแต่ละวันด้วยความสมดุล ความไม่เพียงพอ หรือมากเกินไปของอาหารนั้นไม่เคยเป็นผลดี. เพื่อให้เข้าใจว่าควรจะกินอาหารแต่ละหมู่อาหารมากเท่าไหร่ ก็ให้ใช้พีระมิดโภชนาการ เช่นเดียวกันกับ ทำเวลาอาหารให้กลายเป็นเวลาที่มีค่าที่ใช้กับครอบครัว. เพื่อที่จะให้อย่างน้อยก็มีหนึ่งมื้อที่จะได้ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว และหลีกเลี่ยงสิ่งรบกวน เช่นโทรทัศน์ที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ระบบย่อยอาหารมีปัญหา